MILES DAVIS: Ascenseur Pour L’Échafaud, 3LP, 10″ – FONTANA

Ascenseur pour l’Échafaud – muzyka do filmu o tym samym tytule (Windą na szafot) Louisa Malle’a, skomponowana została w 1957 roku przez Milesa Davisa.

„ …byłem opętany jazzem… muzyka „Windą na szafot” jest jedyna w swoim rodzaju. To jedna z nielicznych ścieżek dźwiękowych całkowicie improwizowanych… Nakręcałem sekwencje, pod które trzeba było podłożyć muzykę, kiedy on zaczynał próby z muzykami… sprawiała, że film przechodził metamorfozę…, kiedy dodaliśmy muzykę, film od razu nabrał polotu.” –  powiedział Louis Malle.

Jean-Paul Rappeneau, ówczesny fan jazzu i asystent Malle’a, zasugerował poproszenie Milesa Davisa o stworzenie ścieżki dźwiękowej do filmu – być może zainspirowanej nagraniem Modern Jazz Quartet do „Sait-on jamais” Rogera Vadima (Does One Ever Know), które ukazało parę miesięcy wcześniej w 1957 roku.

Sesje nagraniowe były organizowane przez Marcela Romano. Nagrania odbywały się w Le Poste Parisien Studio w Paryżu, w dniach 4 i 5 grudnia 1957 roku.  Jeanne Moreau, odtwórczyni głównej roli, gościła tam muzyków zza improwizowanego barku.

Trzeba dodać, że Miles Davis w dniu 4 grudnia przywiózł swoich czterech muzyków-sesyjnych do studia nagraniowego, nie każąc im niczego przygotowywać. Davis dał muzykom tylko kilka podstawowych sekwencji harmonicznych, które przygotował w swoim pokoju hotelowym, a po przedstawieniu fabuły filmu zespół improwizował bez żadnego wcześniej skomponowanego tematu, podczas gdy edytowane pętle odpowiednich muzycznie sekwencji filmowych były wyświetlane w tle.

Muzyka otrzymała Grand Prix du Disque 1958 roku przyznaną przez Académie Charles-Cros.

W Europie ścieżka dźwiękowa została pierwotnie wydana na trzech 10-calowych LP przez wytwórnię Fontana. W Ameryce materiał został wydany przez Columbia, jako pierwsza strona albumu „Jazz Track”(CL 1268), drugą stronę wypełniły trzy nowe utwory nagrane z regularnym sekstetem Davisa. Album „Jazz Track” otrzymał w 1960 roku nominację do nagrody Grammy za najlepsze wykonanie jazzowe, solo lub w małej grupie.

Pod koniec lat 80’ została wydana przez wytwórnie Fontana / Polygram płyta CD zawierająca oryginalny materiał ze ścieżki dźwiękowej, wersje oryginalnych utworów z albumu bez pogłosu, który został dodany do pierwszego wydania, oraz kilka wcześniej niewydanych alternatywnych wykonań utworów.

Na płycie występują:

Miles Davis trąbka,

Barney Wilen saksofon tenorowy,

René Urtreger fortepian,

Pierre Michelot kontrabas,

Kenny Clarke perkusja.

Płyta bezapelacyjnie należy do kanonu współczesnego jazzu. Każdy miłośnik jazzu, meloman powinien, jeśli nie posiadać jej w swoich zbiorach, to przynajmniej posłuchać.

Dotychczas miałem jedynie nagranie na CD, czyli . Nie mogłem sobie odmówić, gdy trafiłem na reprint oryginalnego wydania wytwórni Fontana na 3 płytach LP w formacie 10 calowym.

Spis utworów:

Original Soundtrack
A1	Générique	2:48
A2	L’Assassinat De Carala	2:10
A3	Sur L’autoroute	2:18
A4	Julien Dans L’ascenseur	2:10
A5	Florence Sur Les Champs-Elysées	2:52
B1	Dîner Au Motel	3:57
B2	Evasion De Julien	0:53
B3	Visite Du Vigile	2:04
B4	Au Bar Du Petit Bac	2:52
B5	Chez Le Photographe Du Motel	3:51
	Session Takes
C1	Nuit Sur Les Champs-Elysées Take 1	2:26
C2	Nuit Sur Les Champs-Elysées Take 2	5:24
C3	Nuit Sur Les Champs-Elysées Take 3 (Générique)	2:54
C4	Nuit Sur Les Champs-Elysées Take 4 (Florence Sur Les Champs-Elysées)	3:01
D1	Assassinat Take 1 (Visite Du Vigile)	2:04
D2	Assassinat Take 2 (Julien Dans L’ascenseur)	2:12
D3	Assassinat Take 3 (L’Assassinat De Carala)	2:13
D4	Motel (Dîner Au Motel)	3:57
D5	Final Take 1	3:07
E1	Final Take 2	3:02
E2	Final Take 3 (Chez Le Photographe Du Motel)	4:06
E3	L’Interrogatoire De Julien	5:17
F1	Ascenseur (Evasion De Julien)	1:59
F2	Petit Bac Take 1	2:42
F3	Petit Bac Take 2 (Au Bar Du Petit Bac)	2:56
F4	Voiture Take 1	2:58
F5	Voiture Take 2 (Sur L’autoroute)	2:18

Marek, Zenon R.

Views: 56